”-Güz…” hep özlenmeliydi..!

güz,
son güzelliklerindeydi
sardunyaların ve güllerin çiçeklerinde
karlar düşmeden önce…
güz,
son renklerindeydi
yaprakların sarısında kahvesinde
karlar örtmeden önce…
güz,
son hasretlerindeydi
sevdaların ve Kasım’ın kısalan günlerinde
karlar gelmeden önce…
güz,
posterler gibi
serilince önümüze
yeniden gelmesini beklemek
düşerdi bize…

Fikret Turhan-Yalova,
11.11.2013