”-Güz…” telaşlarıydı…

güz telaşlarıydı
hep içimi ürperten
solan güllerde
dökülen gazellerde
yokluğundu
içimi gerdiren…

güz akşamlarıydı
hep içimi ürperten
uzayan gecelerde
çoğalan hüzünlerde
yokluğundu
içimi titreten…

güz vedalarıydı
hep içimi ürperten
sallanan ellerde
sıkılan mendillerde
yokluğundu
içimi bezdiren…

Fikret Turhan-Yalova,
06.11.2013