Harabe Beyin

O kadar sevmişim ki ben, seni,
Bunu tahmin bile edemezsin,
Özlemin üzerime çöktügü an yokmu,
Beni bitiren an…

Her anımı seninle yaşayacağımı,
Hep seni düşüneceğimi nerden bilirdim,
Ne hayatım kaldı, ne de artık gülen yüzüm..

Ben kimim ki bu kadar sevecek,
Mecnun mu.. Ben, kimim ki?
Mecnunun, derdine ortak olacak kadar seven,
Haddini bilmeyen bir aşık mı?
Yoksa nefsine yenilmiş, delimiyim?
Sevildimi çok yakan, sesini bile duymadıgım,
Sessiz sevda..

Nedir beni bu sevda ateşine iten,
Rabbimin bana cezası mı?
Ne kadar mutluydum yanında.

Zaman su gibi akıp giderken,
Kendi halinde,
Ben ise bitmişim habersizce,
Sonu olmayan sevdayla,
Şimdi bu sevdadan bana kalan;
Yorgun kalp… Yıkık harabe bir beyin…

Özkan Tan