Hayal İçinde

Şehrin ışıkları söndüğünde tüm karanlığıyla
Başbaşa kalırım yalnızlığımı paylaşan yollarla
Bir damla huzur beklerken her yeni gün
Sensiz geçmiş hatıralara açılıyor dün
Biraz daha zor geliyor düşler
Göz göz odalara hapsolmuş yürekler
Ve mutlu gülümseyerek bize ders verenler
Evet biz kaybettik sevgileri
Gülümsememizi kaybettik
Yüzlerimiz asık o günden beri
İçimizde unutulmaz bir ayazın eseri
İç çekmeler
Titremeler uzun uzun
Büyük bir boşluğa doğru
Sürüklenip duruyoruz gece gündüz
Bir yıldırım altında kalıyoruz
Çarpıldıkmı bilmeden
Beğendiğimiz bedenler
Güzel gülümsemeler
Bir türlü gelmeyen o sevgiler
Serin gölgesinde bir çınar ağacının beklerken
Ruhumun sesleri haktan bir güneş gibi doğmak ister
Sen giderken,ben gelirken,biz gülümserken
O günler artık çok eskiler
Her yeni gün yaşlanıyor eski sevgililer
Biz yaşlanıyoruz gelmeyen sevgilim
Sen benim kadınım
Elleri bir ipek gözleri yıldızlar gibi
Bekledim dokunuşunu yüzüme şevkatli
Gelmedin gelmedin bir türlü
Susup seyrederken doğduğum şehri
Geçmişte ararım gelecek hayallerimi
Birleştiririm biraz seninle
Aslında her karesinde beraberiz
Her yerinde sen ve ben varız
Eski ve yeni gelmeyen sevgilim
Sevdiğimi sandığım o büyük yaratı
Güzel bedenler gülümsemeler ardında gizli
Ey sevgili
Ben seni arayıp durmaktan yorgun
Ahize meşgul çalmaktan memnun
Ve bir derin yalnızlıkla
Geçiyor bu gece
Her gece bir kez daha ölüyorum seni görünce
Yanında gülümseyen ben değilim bir başkası
Duymayacağın kadar ırak sana sesim artık
Dertli yüreğim dertli
Bir o vardı zaten birde hayali
Her yalnızlıkta koşardılar peşinden baharın
Yeşiline bırakırlardı kendilerini
Buruk harap kalmış masum evlatlar
Ve onlarıda içine çekmek için bekleyen karanlıklar
Özgürlük el sallamıyordu giyotinin ardında
Bir bedenden ayrılıyordu bir ruh
O ruh ki düşüncenin esiri
Düşüncesizlerin elinde veriyordu son nefesini
Ellerinde tüm dünyanın bitmeyen sevgisi
Yüreğinde hayalleriyle
Bizde mahkum kaldık bugün o yürekler gibi
Geçmişte onlarda vardılar artık yoklar
Güneşe bile söz bırakmadılar
Çaldırmadılar sazını aşıkların
Ne kadar konuşsalarda anlatamadılar
Bitmeyen bir umudun içine açtılar kanatlarını kuşlar
Sen,ben ikimiz
İçimde kurulan gelecek gelecek diye inleyen hayallerim
Sen yokken parçalanan düşlerim
Ve tüm bu karanlığın içinde
Benden habersiz geçerken günlerin
Bir büyük hayal içinde
Yaşarsın sevgilim….

Fatih Mert Bakkaloğlu