Hayal ve Gerçek…

Özleme demek neye yarar ki,
Ruhuna söz geçiremedikten sonra…
Aşık olursun, seversin,
Özlersin, özlersin…!

Mantığın alıp başını gitmiş,
Bilinmezliğe…
Ruh Yâr diye diye ağlaşır,
Sessizce…

Gerçeği mi hayale dönüştürüyoruz,
Hayali mi, gerçeğe..?
Her şey birbirine karışıyor,
Karıştıkça özlem artıyor…

Dokunmayı geçtim de,
Benim görmediğim,bilmediğim tebessümünü,
Tebessümün verdiği ışığı onun gözlerine…
Daha bir sürü bir sürü şeylerini, ona ait…
Özlüyorum işte, özlüyorum…!

Sen yumruğunu sıkarken,
Ben dudaklarımı kemiriyorum…

Özleme diyorum,
Özlemekten vazgeçemiyorum…

ÖZLÜYORUM…! ! !

<^Kübra TUNA^>

Kübra Tuna