Hayat bir film

Hayat bir film
Bu akşam herkes oynayabilir, gönlünden koptuğu gibi,
kimselere aldırış etmeden, kepaze olurum demeden,
insanlar ne derler, nasıl bakarlar, bu soruları sormadan,
kendi gibi olmak adına, hiç bir kimseye bakmadan,
kendine sorular sormadan,
sırf yaşadığı için, umursamadan oynayabilir.
Bu akşam herkes oynayabilir.

Vakti geldiğinde oynamaya fırsat kalmayabilir unutma,
ömür kısacıktır bu alemde, kimsenin anlayamacağı,
tahmin edemeyeceği kadar kısa.
Hatta bir saniye sonrasını dahi kestiremez insan,
bugün varsın, yarın yoksun netice de,
tecrübe konuşuyor, daha ölmedim, ama derinden, en derinden yaşadım,
en çirkef şekliyle tattım sevdiklerimde.
Biliyorum ne denli ağır olduğunu,
gördüm sevdiğim bir kaç insanda.
Karanlık gecelerin ne kadar zor olduğunu,
sabahın dahi aydınlatmadığı o anları,
ızdırabın içimizi ne denli kemirdiğini,
keşkelerin ne kadar çok kullanıldığını o günlerde,
birden insanın bu dünyayı nasıl hor gördüğünü,
öbür tarafı nasıl düşünmeye başladığını,
sevdikleriyle geçen acı tatlı anıların, film şeridi gibi geçişini,
keşkelerini, o keşkelerin nasıl dilimizde düğümlendiğini…
Biliyorum…

Hayatımız bir film ise gerçekten,
başrolünde biz oynuyorsak,
bırakın figüranları, bırakın ki, o anı,
o her an gelebilecek anı yaşamadan,
o anın ağırlığını kaldırmak zorunda kalmadan,
ebediyete yol almadan, son nefesinizi vermeden,
o anı tatmadan,
gelin oynayın biraz, hayat sizin, son nefes sizin.
Hayatınızı yaşayın ve oynayın biraz!

Tayfun Öztürk