Hep Bir Başkası

Sabaha yelteniyor karanlığın esirleri,
Bir suya muhtaçken,yalnızlık kavuruyor geceyi.
Bu gece mutlu uyuyor ihanet eden,
Hepsi kendinin sanıyor çaldııkları sevinci.

Bilmiyor ki ona ait gözler başka yerde,
Donuk donuk başka birine bakıyor.
Aynada bile bakamaya utandığı suratı,
Bilmiyor ki başka bir yerde bir başkası seviyor.

Buna rağmen,bir kalem çiziyor kağıda tenini,
Uğruna ölünen,hep bir başkasında bulmadı mı sevgiyi…
Sevdiği için giden adam,gittiği için sevilmeyen adamdır.
Bir başkası için üzülmeyen kadın,hep yarına kalandır.

Dudaklar,yaradanın adında zikrediyor seni,
Bir başkasının kollarında bulduğun halde sevgiyi.
Akşamın ezanında başlayan koyu özlemin,
Kalbi söndürüp mum yaktırır,beklerken sabahın fecrini.

Başka bir kalbin tutuklusu kadın ağlamaz,
Bir adam başkasının yanında mutlu olmaz.
Bir başkası gelir çalar ağlamayı da mutluluğu da.
Ne adama o kadın,ne o kadına o adam yar olmaz.

Bahattin Berkdinç