Her Şey, SENDİ…

güneş,
baş tacım idi…
ne zaman ki
seni gördüm,
o gölgeler içinde
söndü gitti…

şairlik,
baş eylemim idi…
ne zaman ki
seni yazdım,
onlar kitaplar içinde
silindi gitti…

çiçekler,
en sevdiğim şeylerdi…
ne zaman ki
seni sevdim,
onlar gözümün önünde
kurudu gitti…

işte böyle;
sönmüş bir güneşte,
silinmiş şiirlerde,
kurumuş çiçeklerde bile
SEN’İN olduğun
besbelliydi!

Fikret Turhan-Yalova,
01.08.2015