Hiç Kimse Sevmedi Senin Gibi

Hiç Kimse Sevmedi Senin Gibi
Uzun zaman oldu seni görmeyeli,
Ne bir otobüste, ne yolda.
Ne de yaşadığımız şu hayatta.
Hiç karşılaşmadık seninle.
Merak etmedim değil.
Ettim…
Her geçen zamanda,
Her başlayan günün sabahında,
Sen vardın aklımda.
Yaşadıklarımız aklıma geldi
Kimi zaman sevindim.
Kimi zaman hüzünlendim
Bazen nefret ettim senden.
Engel olmadım.
Bazen de sevdim yeniden.
Hiç gitmemiştin sanki.
Hiç bitmedin içimde, inan ki
Her saniye, her dakika özledim seni
Neden diye sorma bana.
Biliyorsun nedenini.
Sen gittikten sonra,
Hiç kimse sevmedi beni, senin gibi.
Kimse tutmadı ellerimi
Kimse değer vermedi.
Hiç kimse, ama hiç kimse senin gibi değildi.
Sen başkaydın bende.
Başka bir sevgiydi senin ki, yüreğimde
Ne senden öncesi vardı.
Ne de sonrası oldu.
Gelenler yerini alamadı yüreğim.
Gidenlerde zaten senin kadar sevilmedi.
Ah be yüreğim.
Ah be meleğim.
Neden gittin ki öyle aniden.
Neden bıraktın ki böyle birden.
Hiç yakıştı mı bu gidiş sevgimize,
Hiç oldu mu böyle düşman gibi bir birimize.
Herkesin imrendiği beraberliğimize.
Yakıştı mı bu ayrılık söylesene.
Sen gittin, unuttun ama
Unutuldun sanma.
Beni senin gibi sevecek biri çıkana kadar karşıma.
Baktığım, gördüğüm, yaşadığım her yerdesin
Sakın ama sakın unutma.

Şeref Ayazgün