İçimdeki sessizlik

Koskocaman bir şehirde yaşıyorum
Önümde alabildiğine uzanan
Uçsuz bucaksız caddelerinde
Çiçekleri açmadan ağaçların solduğu
Kahrından yalnızlaşan insanların
Mutsuzluktan mahvolduğu
Koskocaman bir şehirde yaşıyoum
Kederliyim
İçimdeki sessizlik boğuyor beni.

Sensizlik nöbetleri
Zakkumları solduruyor
Çırpınışlarda özlem var
Kelebekler gözlerini öpüyor çiçeklerin
Çok şey mi istiyorum senden
Biraz merhamet birazcık sen
Avuçlarıma dökülüyor akşam gülleri
Uzaklardasın
İçimdeki sessizlik boğuyor beni.

Elvermediler sardunyalar
Kokularından bir damla sen duygusu bana
Caddelerde yankılanan kaygılarım boşuna
Açmazlar içinde çırpınır ruhumuzun serüvenleri
Çocukluğumu büyüten gençliğim nerede
Nerede gölgesinde kaybolduğumuz çınarlar
Bir sevdadır içimizi kuşatan hatıralar
Gürbüz sabaha neden anlam katmıyor
Görkemli parkların renkleri
Ağlıyorum
İçimdeki sessizlik boğuyor beni..

Baktıkça daralan bulvarlarında
Kendini arayan insanlar ayyaş
Özgürlük naralarım çoktan tutuklanmış
Sinemalarında insanlarının daha cesur olduğu
Koskocaman bir şehirde yaşıyorum
Yorgunum
İçimdeki sessizlik boğuyor beni..

Şehrin esmer kaldırımlarında öğütülen geceyi
Yağmur yıkıyor en mahrem duygularıyla
Sonsuz bir hüzündü bakışlarında yıldızlar
Çağırdım ellerini tutmak için sevdamla seni
En uygun andı aşk için seni anlatan dakikalar
İçimdeki sensizlik neden susuyor
Ne den susuyor geceleri süsleyen yıldızlar
Bak bir gün daha yitip gitti
İşte güneş yine zamanda hicrana dalıyor
Daraldıkça daralıyor kapılar
İçimdeki sessizlik boğuyor beni.

Ey gecenin içli şarkılarında dalgalanan saçlarım
Duyun benim tenimden boşalan özgün duygularımı
Alsın beni kavursun sahra geceleri
Veya alsın beni koynuna
Sisli akan derelerinin kuytu sesleri
Her gece aşka secde eden yıldızlar
Gecenin saçaklarında büyüyor
Yarasa mağaralarındaki
Sonsuz huzuru getirin bana
Şehrin insanını neden tanımlamıyor
Magazin sayfalarındaki kadın resimleri
Rutubet kokan duygulara hasretim
Mavi denizlerin gözlerinde hep seni özledim
Sensizim
İçimdeki sessizlik boğuyor beni

Siz,şehrin yalnızlaşan insanları
Uyluk kemiklerine gömdünüz siz aşkı
Duyun artık cesur tenimin kaygılarını
Kavak ağaçlarının gölgelerine sığmam ben
Beni çınar ağaçlarının gölgelerine gömün
Gitgide ağırlaşıyor şehrin havası
Ben ne yapayım
Seni anlatmayan şehri
Cesur bir ruhun azmini
Kıyıya taşıyor bak dalgalar
Ey sevgili
Şimdi seninle olmak var
Hüzünlüyüm
İçimdeki sessizlik boğuyor beni..