İhanetin rengi

saklı gözyaşlarımı kim görür
boşalır en acar saatte kim siler
hasarlı duygularımı yalnızlık örter
uğramış bozguna dörtnala yılgın
AŞKIM
öfkelerle bilenmiş kendimi çalıyorum
sen gözlerimden benliğimi içerken
ben senin gözlerinden ihanet içtim
gecenin geceyi boğduğu yerde
boyuyorum kendimi ihanet rengine
yoksulsun uzaktan yaşıyorsun benle
doldur edepsizliğini ceplerine
baki kainat uyumu YOSMA ihanetini dölle
yorulmuş topraklarda ruhsuz ölü öpüşlerle
damağımda çözülmemiş katı bir aşk
rüzgarlara saldım içimdeki yılgıyı
kalabalıkta yalnızlık emziriyorum
seni boğuyorum gözlerimin karasında
döllenecek aşklarım var
onurlu gözlerden aşk içeceğim
kendimi çalıyorum

Birol Oklu