İlacım Sendin ANNEM..

bugün…
yine evindeydim annem,
oturdum,
oturduğun her yere…
uzandım,
yattığın her yere…
gözyaşlarım,
çığlık oldu annem
sildim sildim
mendillerim doldu annem…
bugün…
yine sensizliğindeydim annem,
ikimizin doktoruna gittim
Meltem hanıma
senin gidişine çok üzüldü annem…
bana,
beni sordu…
artık annenizin baskısı yok
daha iyisiniz değil mi?
dedi…
bense,
senin yokluğunun
baskıların en büyüğü oldu
diyemedim annem…
akşam…
yine evine döndüm annem,
açtım ışıklarını
kapattım perdelerini
sen varmışsın gibi…
kıldım yatsı namazını
yaptım dualarımı
arkama dönmeden
”amin..” demeni bekledim
sen varmışsın gibi..
annem…
ilacım sendin…
gözyaşlarım da drajelerin
ağladım doya doya…
sonra da
Şengül ablamın dedikleri
geldi aklıma…
”-ağlayacaksın Fikret ağlayacaksın…” dedi
”-O’nu yaşadığınca…”

Fikret Turhan-Yalova,
01.12.2014