İncittiğim

upuzun gibi bize görünen
aslında bir fesleğen ömrü kadar bile sürmeyen
ömrümüzde
ömrünü incittiğim
beni bağışlamadan mı gittin

tüm kapılarını kapattığım benden
hüzün içeri girmesin derken
ne mümkün
ne mümkün
vurgun yedi bir kere ömrüm
ölesiye
yoksun ki
üç yıl oldu
üç koca yıl
hüznün eksik olmuyor içerimden
sen öyle mağrur öyle, öyle giderken
boşluğuna düşmüş içerim-bedenim
önüne geçemediğim kaderin
bunu yaşatacaktı
elbet
bilemedim

yaprak dökümü mevsimleri bakışların
Bir taşımlık feyezanı oldun bozkırların
ilmik olup geçtiğin
bir bendim bu fezada
şimdi ahir oldun
beni böyle bıraktın bir başıma
gittin
”Evrendeki en yüksek ve mutlak”
sevincim…

inadına güzel sözler söyleyecek şairliğim
adını diri tutmak bir yana
geriye kalmış dirheminde hayatın
sen olmasan da
suretin asılı kalacak heyulama
benden hiç eksik olmayacaksın

bu öyle vatan-matan sevgisine benzemez
kayıt düşmüşler adıma zaten vatansızım ben
ana yurdum sen…
toprağım…
coğrafyam-kır çiçeğim
bütün evren
beni sende vatanlar zaten

bakışlarına yayıldığım bir bulut gölgesiyim
O gün boyu süren yolculuklarım yokluğuna
acıtsa da kanayan beni
sende akarlarımla geriye dönmeyeceğim
hiçbir zaman olmayacak
artık
hiçbir zaman yangın yeri gözlerinde doğmayacak
güneşim
sen eşim ciğerparem bir tanem
sen geçen giden gerçeğim
bir cadde süsü
arnavut kaldırımı belki
ilk heyecan yitimi
ne varsa
ne varsa yaşanan
seni incittiğim o tek anı
anımsatır bana
kuyu halkasını taktığın boynumda
şimdi kendimleyim her zamanki gibi
iki elin arasında başım
seni düşünmekteyim
bu olanları sende yaşayacaktım… Yaşadım… Lakin

yaşlandım rüzgârın uğultusunda
ve kara duman ömrümün
karanlığı esneterek ilerleyen
mum aleviyim şimdi
cılız
sevincimde
yavaş, yavaş erimekteyim

diğer acılar hafif geliyor insana
en ağır olanı yaşayınca
en ağır olan
sen giderken…
akan boşluğuna yaşamın
gözlerinden akan bakışların beni çiviledi
toprağına gömüldüm
ölümün acı oldu
ne varsa beraberinde götürdün
sen gittin ya
ben şimdi yaşayan bir ölüyüm
Seni incittiğim o gün
O gün
hiç çıkmıyor aklımdan
Sen
ömrünü incittiğim
beni bağışlamadan mı gittin…