İnsan Ve Sevgi

Bir damla kan, bir tutan can,
Sevgisi ve kalbidir insanı insan yapan.

Kimi bir hayalin peşinde,
Savrulur zamansız zaman içinde.
Kimi sarılmış dünyanın yularına,
Bırakmaz batsa da okyanus sularına.

Kimi vurdumduymaz, takılır aheste
Kimi bir yudum sevgi arar,
Kuşların cıvıltılarındaki
Nameli bestede.

İnsan, en güzel varlıktır yaratılan.
Sevgisi, su gibi, ekmek gibidir.
Damarlarında dolaşan kan,
Topraktan fışkıran başak gibidir.

Bazen beyaz bir güvercinin
Kanat çırpışı,
Bazen de, kıvrılarak uzayan bir nehrin
Akışı gibidir sevgi.

Genç kızların çeyizlik danteli gibi
İnce ve narin,
Bir anne yüreği kadar güzel,
Hisli ve derin.

Âşıkların yüreğindeki
Hüzzam şarkıları gibidir sevgi,
Başladı mı çalmaya sevgi nameleri,
Dökülür gözlerden tek tek inci taneleri.

Bebeğini sallayan bir annenin söylediği ninni,
Haneleri dolduran bebek sesi gibi,
Sevgi üzerine kurulmuş dünyanın temeli,
Sevgidir bu yalan dünyanın en güzel nedeni.

Yüreğinde bir yudum sevgi seli,
Neden ağlar insan bilmem ki?
Sevsin seni tüm insanlar,
İnsanı sev ki insan gibi…

Mehmet Şen 2