Kadim Aşk

Dönüyor dünya son hızıyla.
Küsme yıldız, sen bir elçisin, bahar cümbüşünde.
Her mevsimde aşk başkadır, tadını bulabilene.
Bir demlikte yaşamaksa seni,
Çay oldum, kendimin bilinmezliğinde.
İç de ağla, Allah aşkına.

Bilmez miyim, ruhu, bedeni, aklı, düşünceyi.
Hepsini yelken yaptım da geldim, gezegensiz pencerene.
Ardımdan bakan gözlerin, yemyeşil bir renksizlik.
Kendimi kaybettiğim anda, sendim zaten.
Rakı damlar da, ben yine ayılırım senin için.

Üzümler şarabı yaşatır, efsaneler ötesinden.
Sonsuz ötesinde sonsuz bir aşk.
İçimi kaplayan bir ölüm ki,
Sadece sendeki nefesle yaşam bulur.

Kalmadı benden geriye.
Benden halan yine senmiş, anladım sensizlikte.
Bütün yazıtlarda silik harfler kalsa da,
Yine adları geçecek, ölümsüz aşk denecek.

Korkma şafak kötülükle patlasa bile.
Ben yanında olacağım, dualarımla.
Gökyüzü sınırsız parça, aynalarda kadim dostluklar.
Gelecekler sevgi ve aşk için.
Hepsi yiğit, hepsi korkusuz, hepsi Allah aşkıyla.