Kahraman Tazeoğlu Sözleri

Şimdi bana doğru doğrultsan aşkını
Korkarım.
Şeytan doldurur!

Sen sevdana baş aktör değil provasız aşklarına figüran arıyorsun.

Ne gerek vardı sana sensiz de yalnız kalırdım.
Ben zaten sen olmadan da ağlardım isteseydim eğer.
Ne gerek vardı sana.
Ne gerek vardı yokluğuna.

Gözler göreceksin bir damla yaş akmamış.
Şöyle sevgiyle içten içe bakmamış.
Sanki bir cam parçası ya da mercan tanesi
Zümrüt olsa ne yazar içi zulüm hanesi.

Hiç kimsenin iyi gelmediği yerden sarıyorsun yaralarımı. Hiç kimsenin dokunamadığı yerden kanatıyorsun sonra.

Anne bak yine terli terli aşk içtim. Ateşim düşmüyor yarin yüreğine.

Kim bilir.
Belki iki günden sıkılır gitmeye kalkardın
Bunun için sevmeleri sana bıraktım.
Gidişler bende kalsın.

Ansızın içime düştüğün günden beri ayakları burkuldu ömrümün.
Ve ben her gün bir daha ölmek için uyanır oldum uykumdan.
Paslandı gözlerim. Sen kendin için kal yâr ben senin için giderim

Yokluğunun iki yakasını bir araya getirip; Varlığını ilikler misin ömrüme.

Sana diyorum sevgili. Öle-mez-sin.
Kendini öldürmene izin veremem.
Sendeki “ seni “ öldürebilirsin lakin sendeki beni öldü-re-mez-sin
Çünkü ben sana “ hayat “ dedim.
Çünkü ben sana “ umut “ dedim.

Umrumdan taşıyor zamansızlığım.
İsmin içimde titriyor sesin sesime düşüyor; ses veriyorum.
Oysa sen en sağır yarasın yüreğimde.

Rast gele sevilmiş değildin ki rest çekilip gidilesin

Diyorlar ki küsme aşka daha kimler gelecek kimler gececek
Bilmiyorlar ki en son giden herşeyimi götürdü
Bilmiyorlar ki en son giden daha sonra gelecekleri bile götürdü.

Çok vagonlu bir trende her istasyonda yeniden başlayan çok seferli bir yolculuktur yalnızlık! Yalnızlık sana gelirken yolları günlerin ardında bitirmek; senden giderken yollarda “ömrümü” bitirmektir

Galiba ben bu aşkta iyi halden müebbet yedim.

Bir otobüs aşkıydı belki bizimkisi benim yolum “son durak” seninkisi “müsait bir yer”di

Kanayacak!
Kabuk tutmuş her yara yeniden
Ve yâra giden yeni yollar arayacak bu şehir
Yağan her yağmur hatırlatacak beraber ıslanmayı
İliklerinde bir soğukluk hissedeceksin
Sabah açan çiçekler aynı günün akşamı solacak
Ama “O” başka bir şehrin kapılarında olacak.

Bilmek en ağırı olsa da tüm yüklerin
Görmek en dayanılmazı olsa da eylemlerin
Bildiğin kadar insansın
Söylediğin kadar yalnız
Ve dünyanın üzerinde
Sevebildiğin kadar mutlusun

ama yine de ben toplardım yerlerden kalbimin kırıklarını
sırf ayaklarına batmasın diye

Kaynak: http://www.askimasozler.com/kahraman-tazeoglu-sozleri-yazilari.html