kalmadım

Hep hüzün hükümran şehrime
Hep hazan yağmurları yağdı ömrüme
Gelme artık, gelme
beklemiyorum seni
Cemren düşmedi yüreğime
Önce adın,sonra yadın terk etti, gitti
Bakma, bakama artık gözlerime, içime
Göremezsin, kalmadım..

Seninle yaşamak isterken her şeyi
Yaşandı her şey, yaşanıyor
Çok acı… yaşanıyor görmek,
Yaşamak istediklerimi..
Çok acı… bir tek seyretmek, imrenmek
Bilmezsin, bilemezsin
Boşanıyor ışık gözlerimden
Bakma, bakama artık gözlerime, içime
Göremem, kalmadım..

Ben yaşamak isterken seni
Ve seninle her şeyi
Feleğin bir çelmesiyle
düştüm dipsiz kuyulara
Daha ,bir daha
göstermedi gök yüzünü
Görmedi gözlerim,
gün yüzünü, gül yüzünü.
Tek gördüğüm,
Körelmiş kördüğüm..
Karanlık perdeler..
Yıldırımlı karanlıklar..
Kafama üşüşen helezonlar..
Kat’i ve kat kat sekteler,sekmeler..
Her doğruluşa tekmeler..
Yetmek bilmeyen yeter,
Gel artık, kalmadım
Seni bekliyor yaşamdan parçalarım

İstemezdim seni çağırmayı, sana yar olmayı
Sen yine bildiğini okuyacaksın amma
Umarsızların umurlarının arasında
Yahut gecenin en dip karasında
Giyotin giymiş umutlarımı
Kare kare göstermeden
Artık gel apansız,
gel tastamam!..
ben benim
olamam
sen…
k..