Kalplerde olsun yerin…

kalpler kör olmuş
aşklar batakhanede
giden bir daha dönmüyor
tutanacak dal bahane…

yürekler pervaneymiş
titreyen zaman tünelinde
karardıkça kararıyorlar
beklemek boşa hucum derde…

gönüller yetim düşmüş
sevdaların hanesine
göz yaşları ağlıyor,sızlıyor
çaresizliğin seyrinde…

mışmışlar mazeret değil
ömre hayat verilmişse
hem sev hem sevil
son nefes olsa bile…

tut umudun ucundan
gözlerin açık gitmesin
giden bir daha gelmiyor
kalplerde olsun ebedi yerin…

(17.11.2012) es

Talat Özgen