Kar Tanesi

İçimde garip bir mutluluk var,
Neden ve sebepsiz olan
Sanki olacak olan bir şey var da
Onun hislerinde
Onun sevincindeyim
Ben mutluluğu dönmene veriyorum ey yar.
O nedensiz dediğim mutluluğu
Dönüşünle nitelendiriyorum
Çünkü sadece o beni böyle
Apansız mutlu edebilir.
Gözlerim bir noktaya takılıyor,
Alamıyorum kendimi.
Çevredekiler garipsin diyorlar
Dalgın ve düşünceli.
Oysa ben bedenin içindeki ruhu
Sana teslim etmiştim ey kar…
Yokluğunla sensizlik ele verdi beni.
Artık saklamıyorum
Ruhsuz kalan bedeni.
Bak yine akşam oldu.
Bu sensiz kaç gece,
Sensiz kaç sabah olacak,
Ben yine aynı yerdeyim
Her şey aynı,
Odam,
Kuşum,
Resimler,
Hatıralar,
Şiir ajandam
…
Olmayan tek şey sensin
Aslında varsın da
O sende olan benliğimle
Yolları aramaktasın.
Unuttuğun tek şey
Bir nefes kadar yakında oluşum.
Doğru;
Sen onu da ben varım diye hiçe saymıştın.
Yine de ben seni hep beklerim
Ey kar,
Ben seni hep beklerim
Ey yar

Mahsum Güneş Kan