KAR

Gelincikler sevişirken uzakta durma
Hasret doluyum
Yağarken çamların altında kar geceleri
İz sürme
Saçmalıklarım var
GururluyumÖyle bir ateş ki savrulan
Yıldızların içildiği yerde gökyüzünün
Asiliğim tutar yürürüm
Soyun ve sarıl bana güneş doğmadan
Yüreğime sızmasından değil rüzgarın
Yalnızlığımdan üşürüm.

Kemal Yanık
Yayın:İNSANCIL Düşün ve Edebiyat Dergisi 1998 Ocak