KARA KADERİM..!!
Kaderden tokatı ilk yediğim an
Daha ben dünya’ya yeni gelmiştim
Ormanda doğurmuş ah garib ANAM
Böylece başladı kara kaderim
Anlamadan daha bu neyin nesi
Aldım ağlayarak o ilk nefesi
Kayboldu DURAK’ın yaşam hevesi
Böylece kışladı kara kaderim
Yürüdüm yaş geldi yedi’ye çattı
O bahar evimiz yıkıldı battı
Neyi varsa babam herşeyi sattı
Böylece haşladı kara kaderim
Başım erdirmedin birgün sağlime
Bir ömür ettirdin derde talime
Şiirler yazdırdın garib halime
Böylece tuşladı kara kaderim
Asla düşünmedim veda etmeyi
Yâr’den uzaklara çekip gitmeyi
Bilmiyorum şimdi aceb netmeli ?
Böylece haşladı kara kaderim
Karışmadım FELEK senin işine
Yalansız riyasız düştün peşime
Rastlamadım senin güzel işine
Böylece taşladı kara kaderim
Ferhat gibi deldim durdum dağları
Giydirmedin bana YÂR’len alları
Hep virane koydun yeşil bağları
Ömrümde boşladı kara kaderim
Durak YİĞİT ((BATU_41))
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ
Şiirler yazdırıp azdırdın yaram
Hani nerde benim gözleri karam ?
Anam yok’ki gidip yanına varam
Böylece başladı kara kaderim
Yâr olmadın gittin yaralı kuşa
Getirdin sırtımı doğarken tuşa
Güvenim kalmadı uğraşma boşa
Böylece başladı kara kaderim..DURAK YİĞİT
Bu benim gerçek hayat hikayemdir abartısız
Annem gerçekten beni dağda odun yaparken dünyaya getirmiş..
Şimdiki gençler yesin içsinde hayatına şükretsin..
Ne koşullarda hayat varmış..Kaderim o zamandan başlamış
kararmaya hala devam ediyor..
Ama genede buna şükür beterin beteri var..
Hamd olsun yaradanın her emrine..
Henüz yorum yapılmamış.