Kavuşma Geceleri

Son geceler…
Ne anıları bırakır yaşanmadık,
Ne bulunur gözyaşlarına
Ondan iyi tanık.

Birilerinin,
Bir diğerinin koynuna yaslanma arzusudur gece,
Gözlerin
Bir gün sonraki ayrılığa randevulaşmasıdır.

Kimi geceler
Yapraklar uçuşur odalarınızda.
Son gecenin ayrılık tablosu
Garip bir esintiyle çöker
Duvarlardan sızan yağmur damlalarıyla.

Bir kanun hükmünde görünse de istekleriniz,
Çocukça yaşanmış saatler kadar geçicidir.
Umduğunuz geleceğin titrek hayali,
Geçmişinizin acı gerçekleriyle örtüştüğünde
Bu iş çoktan bitmiştir.
Yani, gecenin son gece olması için
Yeterince sebep,
Ruhlarınızı tetikleyen serkeşliğiyle
Kendini gösterip
Omuzlarınıza
Dünyanın en ağır yükünü bindirmiştir.

Saatler damla damla ilerlerken
Akrep, birikimi gösterir.
Yelkovansa hâlâ bir şeylerin peşinde,
Kristal zamanlara koşan büyükelçidir.

Kimi karşılamaya gideceksen istasyondan,
Sakın geç kalma.
Aşk, trenden önce gelmiş olabilir.
Belki de son vagondan başını uzatıp
Gülümseyen gözlerle,
Sana lokomotif düdüğünden daha keskin bakışlarla
Haykırabilir.

Gökyüzüne yüklediğin yeni anlamlarla
Kucaklarken aşkı
Gözyaşları, verilecek en güzel hediyedir geceye
Ve ilk ayrılık gecesinde dökülen yaşlar,
Bir mutluluk hızıyla dönmüştür,
Ayrılık tünellerinden,
Kavuşma gecelerine.

Olgu Gürdal