KİMİN UMURUNDA

Bak hele!
İnsanlığın bağrından kopup giden,
Son gemi demir almış, hızla kalkıyor limandan.
Bir adam bekliyor, bin adam bekliyor,
Gemiyi batırma pahasına,
Kaptanın boğulmasına çalışıyor;
Geminin tabanını deliyor, besleniyor kandan,
İnsanlığın bağrında ateş yakıyor,
Kirli emellerine ermek için,
Ve de yarım kalmış insanlığı bitirmek için,
Pay yakıyor, paydaş yakıyor, eş yakıyor, kardeş yakıyor,
Sanki çuval içinde, adam sanki samandan!…

Ölüm kalım savaşında cefa ile cefakâr
Onları kurtarmak derdindeyken vefa ile vefakâr…
Aşk meşk derdinde can ile candan!…

Kimin umurunda?
Sen ölsen, ben ölsem, canın çekilse tenden,
Birilerinin cebinin kazancı,
Üç beş kuruşluk menfaati kazansın diye katrancı,
Atarlar hiç acımadan yüksek hızlı trenden.

Kimin umurunda?
Onlara göre her şey güllük ve gülistanlık.
Oysa bilmiyor zavallılar,
Bu dünya fani, aç-kapa gözün bu dünya bir anlık…
Var mı ebedi kalan? Nerde, hani?

Bir adam bekliyor, bin adam bekliyor,
Yüz milyon bin masum bekliyor kurtuluş için karşıda.
Yerden bombalar fışkırıyor,
Açlıkla yoklukla boğuşanlar var;
Sinsice tuzaklanmış bombaların patladığı çarşıda.

Bak hele!
İnsanlığın bağrından kopup giden,
Son gemi demir almış, hızla kalkıyor limandan.
Bir adam bekliyor, bin adam bekliyor,
Gemiyi batırma pahasına,
Kaptanın boğulmasına çalışıyor;
Geminin tabanını deliyor, besleniyor kandan,
İnsanlığın bağrında ateş yakıyor,
Kirli emellerine ermek için,
Ve de yarım kalmış insanlığı bitirmek için,
Pay yakıyor, paydaş yakıyor, eş yakıyor, kardeş yakıyor,
Sanki çuval içinde, adam sanki samandan!…

Ölüm kalım savaşında cefa ile cefakâr
Onları kurtarmak derdindeyken vefa ile vefakâr…
Aşk meşk derdinde can ile candan!…

Feyzullah Kırca