KONUŞMAYAN BANKLAR

Akrep tam tepede,vakit oldu yine gece yarısı
dolmadı yine,dolmadı küçücük bankın yarısı konuşmayan banklar,yine dinlemeyi tercih etti
ben konuştum,ben konuştum,sadece ben. konuşmayan banklar yine dinliyor,sadece dinliyor,konuşmuyorlardı…

bu soğuk bankların amacı çok belliydi
yalnızlığımı unutturan acı bir karın ağrısı.
artık yalnızlığım gelebileceği son seviyedeydi
boşaydı bankların bu umutsuz çağırısı.

O yok,Onlar yok,sadece ben ve konuşmayan banklar.
Var sayılmazki her sabah yok olan rüyalar
Orda herşey yolunda belki,onunda sonu var,akıl var
Benim derdim yalnızlık,banklarınki de, konuşmanın insanlara takıntısı.

banklar,unutmayan banklar benim dostumdu
çünkü bazıları unuturum dedi,hepsi unuttu
çünkü bankların gitmek gibi bir ihaneti yoktu
çünkü onlar ben döndüğümde hâlâ beni dinlemeye hazır,hâlâ ordalardı.

banklar,konuşmayan banklar benim dostumdu
çünkü anlamak için önce dinlemek gerekiyordu
çünkü dinlemek için önce susmak gerekiyordu
işte onlar hep bu yüzden,bu yüzden susuyorlardı.

konuşmayan bankları anlamak çok kolay aslında
çünkü konuşmak,susuyordu hep insanların dilsiz yasasında
çünkü susmak,duruyordu hep doğruların
eşsiz safhasında
konuşmayan banklardı benim dostum,çünkü onlar hep doğru yoldalardı,konuşmuyorlardı…