Küf Kokulu Dilenci / Şair Adam

Keyfe keder akşamların birinde,
Nargile kokuları arasında indim arastaya,
Kendimi bıraktım bu, hüzn-ü akşama,
Bir köşeye ilişip, dost muhabbetiyle,
Tüttürmek kaçak tütünlü nargilemi,
Kim gelecek acaba, kurcalıyor zihnimi,
Edebiyat kokan akşamlar,
Namık’lar, Can’lar, tanınmayanlar ve Nazım’lar,
Kalemler kılıç, defterler kalkan, meydan kavgalarında,
Ruhlar aynı safta sıra olur, huşu içinde şiir akşamlarına,
Tamda yerime ulaşmak üzere iken rastladım Ona,
Nereden geldi, kimdi bu adam akşam, akşam,

Küf kokulu dilenci,
Nede ağır, elbiselerinden dünyaya yayılan koku,
Kim bilir, anlamadığımız belki de yüreğinden yayılan korku,

Hayret uyandıran, gözlerinin sus-u ızdırabı,
Belki bir şeyler söylüyor dili, karın açlığına,
Vakarla susan, ele verme korkularında gözleri,
Açlığımı gidermek için diyor, mırıldanan sözleri,
Hani edeple olmasa, yalancı, arsız bileceğim,
Yüzüne bakmadan, ALLAH versin diyeceğim,
Farklılığının şavkı vurmasa yüzüne, çekip gideceğim,

Hadi gel diyorum, benimle gel, paylaşabilecek umutlarım var cebimde,
Seni düşüren kader değimli, bakınca beni görüyorum gelecek yüzünde,

Ve konuşan anlamlar, susuyor utancından,
Bir kitap düşüyor, sayfaları eski, yırtık ve kirli,
Küf kokulu dilencinin, soğuk koynundan,
Bir şiir kitabı, asıl korkunç olanı da adı,
‘Gelecek Umutlarda Hayattır Şiir’
Önsözdeki resmin gözleri bu dilenci,
Arkasında bir etiket, bir lira yirmi beş kuruş,
Adam öfkeyle alıyor kitabı elimden,
‘Bu memlekette, şiir karın doyurmuyor,
Bak ben şairdim, ekmek dilenir oldum diyor.
Bu memlekette şair, angarya işler adamı,
Yazdıklarıyla yargılanır, fikirleri sınırlı,
Ya sürgünsündür yurdundan, ya aç, ya da sefil,
Bir ekmek istesen borca, olmaz hiç kimse kefil,
Sen, sen ol, kır kalemini gönlüne, iyi bak geleceğine,
Kimse bilmez kıymetini, kıymet ver sözlerime.’

Gitti, bakakalmışlığımın utancı sardı her yanımı,
Biz ne zaman anladık ki, bu adamı, eski ustaları ya da Nazım’ı

Şimdi içimde bir ateş yanıyor, boğazımda düğüm, düğüm mısralar,
Kalemimden kan damlar, artık korkun kendini bilmez manalar,