KÜSTÜRDÜN BENİ..!!

Dert açtın başıma zalımın kızı
Dinmez bağrımdaki amansız sızı
Hiç’mi acıman yok gönül hırsızı ?
Sanki de canımdan bezdirin beni

Suçum sevmek imiş nerden bileyim ‘
Akan gözyaşımı neyle sileyim ?
Ne edeyim söyle nasıl güleyim ?
Böyle Mecnun edip gezdirin beni

Çıkmıyorsun hayal ile düşümden
Nere gitsem sevdan gelir peşimden
El çekti tabipler gayri döşümden
Gurbet gurbet böyle tezdirin beni

Huzurun kapısı yüzüme örtük
Bir resmin olsaydı olsa da yırtık
Arkana dönmeden sen’de git artık
Sanki taş dibekte ezdirin beni

Özlemlerim beni dağlara saldı
Bütün heveslerim yarıda kaldı
Gönül sönmek için ummana daldı
Azgın deryalarda yüzdürün beni

Yâr elinden çektim onca çileyi
Bilmezken hayatta böyle hileyi
Gösterdin, DURAK’a türlü geleyi
Çaresiz bırakıp sızdırın beni

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ