Masal Perisi

Bir çelişki eşliğinde,
Yeni bir yaşam beliriyor, arka bahçemde.
Tesadüflerin ardı arkası kesilmiyor,
Sana dair, yaşamda…

Birden beliriverdin gözlerimde
Anlatılamayan anlarda.
Bir düşünce kapladı, benliğimi
Bir ayaz düşünce.
Seni her düşündüğüm anda
Üşümeye başlıyor düşer.
Yaşamın gelgitlerinden kopan,
Bana kendimi hatırlatan
Sende beni var eden
Masal perisi sen misin?

O ürkek bakışların mı?
Acemice davranışların mı?
Yoksa doğallığın mı?
Beni sana bağlayan
Sende beni var eden masal perisi…

Ürkek bakışmalar
Kaçamak konuşmalar
Yüz tutarken hayatıma
Kararsızım şu an,
Öyle bir kararsızım ki
Anlatamam sana,
Anlatamam kendime
Gelgitler eşliğinde beklerken yüreğim,
Söyle sen misin, masal perisi?

Sarhoşum…
Nedendir, bilinmez?
Kararsızlıkların eşiğinde,
Çocukluğumun başlangıcındayım.
Beni benle buluşturacak
Yaşamıma anlam katacak
Masal perisi, sen misin?

Bir düş mü gördüklerim?
Öyle ani oldu ki girişin hayatıma
Öyle başka oldu ki
Anlatamam…
Bir yıkımdan çıkmışım
Bir yıkımın eşiğindeyim.
Amansız düşlerde,
Kendimi kaybettiğim sokaklarda
Tek bir sual aklımda
Acaba sen misin?
Hayalimde ki masal perisi…

Değilsen bile sus!
Sus ki masallar bana kalsın…

(11/09/2011 İstanbul)

Ömer Faruk Okçuoğlu