MERT İNSANLAR KALMADI GAYRİ

Çok insan değilmiş sözünün eri
Çark edip dönüyor kavlinden geri
Sözde durmuyorsan söz verme heri
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Sabır her insanın ekmek aşıdır
Söze sadık kalmak er’lik işidir
Yalan söyleyense namert kişidir
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Bilen bilir ahde vefayı sözü
Alttan altta bakıp pelertmez gözü
Hak’tan gayrısına çevirmez özü
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Her giren bağımı eyledi talan
Verilen sözlerin hepisi yalan
Ben oldum sonunda geride kalan
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Değer vermem daha ikrara söze
Hemi tatlı dile hemi de öze
Bağrımda ki yangın dönüştü köze
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Der Durak’ım çekin boynumu dar’a
Zalimler yaşasın ölsün fukara
Zaten hep yek geldi attığım zar’a
Eski Mert insanlar kalmadı gayrı
*
Durak YİĞİT
GönüllerinŞairi
KOCAELİ