MEVLANA’YA (SENSİN)

Doğdu karanlıklar ülkesine 1207’de bir güneş
Aydınlandı her yer köşe bucak zifiri karanlık değildi
Olmayacaktı artık hiçbir yer

Saracaktı tüm dünyayı onun sevgisi
Işık tutacaktı tüm insanlığa onun derin ilmi bilgisi

Sen vardın sekizyüz yıl öncesinde
Yine sen olacaksın sonsuza dek yine sen

Sevgide sensin aşkta sen
Akılda sensin fikirde sen
Senden öğrendik doğaya sevgiyi
Senden öğrendik insana saygıyı
Sen öğrettin bize yaradanı sevmeyi
Gözümüzde sensin
Dilimizde sensin
Gönlümüzde sen

Asırlardır dinmedi dinmeyecek sevgin
Bize her zaman doğruyu güzeli vasiyet ettin
Sendin ulaşılmaz olan en güzel aşkın tarifi
Ya göründüğümüz gibi yada olduğumuz gibi görünmeyi
Sen bize tavsiye ettin

Dert biziz derman sen
Dal biziz çiçek sen
Damla biziz deniz sen
En yüce duygudan da öte
Can biziz canan sen

Yetmez kelimeler yetmez akıl seni anlatmaya
Mümkün değil inan bir sen daha bulmaya
Sensin sensin sensin ilahi aşkın alimlerin şairlerin ermişlerin baş
tacı
Sen sevgisin cansın aşksın
En iyi bilen sensin aşkı
Çünkü sende aşıksın…

Biz senden öğrendik
Doğayı insanı yaradanı sevmeyi
Mekanın Cennet olsun
Yüce Mevlana Celaleddin-i Rumi…

Sedat Kesim