Mutluluk Cennetinde Melekler Bizi Bekler

Anladım gözündeki, ışıltıdan sevdayı
Konuşurken kahkaha, havayı anlatırdı.
Kızarmış yüzün rengi, gece lambası gibi
Her şeyinle beraber dünyalar aydınlandı.

Sevmeseydim ben seni alamazdım ışığı.
Karanlıklar basınca gecemin ay ışığı.
Denizlerden korkunca cankurtaran kayığı.
Arasam da bulamam senden daha layığı.

Yalnızlığım içinde sevgi meşalesisin.
Sevgimin sönmemesi, yanan lav ateşimsin.
Küllerinle ört beni, vezüv gibi olalım.
Varsa günahlarımız beraberken yanalım.

Birleşen ellerimiz aşkımızı bütünler.
Verilecek selalar, beraberce gittiler.
Tek yaşanmaz diye de birbirini sevdiler.
Mutluluk cennetinde melekler bizi bekler.

Çorlu 30-01-2010
Yılmaz Barıtlı