Ne doğunun batı ile, ne batının doğu ile

Ne doğunun batı ile, ne batının doğu ile

Hiç bir problemi yoktur, dost ve düşman bunu bile

İstanbul ve Diyarbakır, yurdumuzda bir aile

Nifak tohumunu eken, bedelini ödeyecek

Şehid kanı emen toprak, elbet bir gün yeşerecek

Aynı dinin mensupları, Peygamber ve kitapları

Bir arada tutmuyorsa, yoldan sapmış ulusları

Başka zeminler aramak, bitiremez acıları

Tekrar Allah’a dönelim, tevbe istiğfar edelim

Bilelimki çare O’ nda, nüsretini bekleyelim

Hasan ile Hüseyin’in, ya anası, ya babası

Biri Kürt’se diğeri Türk, işte toplumun aynası

Bunlar anlam veremiyor, niçin ve neyin kavgası?

Parçalamayın onları, onlar koca ile karı

Artı üç-beş çocukları, üzmeyin o masumları

İki günlük şu dünyada, mutlu, mutlu yaşayalım

Kavgaları terk ederek, kucaklaşıp barışalım

Nerde sorun gördük ise, güzelliklerle aşalım

Aklın yolu birdir amma, akıl kiralık değilse

Bir bir çözülür sorunlar, oynanan oyun değilse

Dünyaya bir gözün gezdir, niçin, kavgalar hep bizde?

Emperyalist alçakların, iştahı var ülkemizde

Senaryolar yerli değil, figüranlar içimizde

Ne söylesen kar etmiyor, basiretleri bağlanmış

Kutsal vatan toprağımız, kardeş kanıyla sulanmış

Bir ve beraber olalım, fısk-ı fücürü kovalım

Daha içten çalışarak, hep birlikte kalkınalım

Yeni yetişen nesile, güvercinler bırakalım

Kardeş kardeş geçinsinler, bize atamız desinler

Rahmet ile yad ederek, ruhumuzu şad edsinler

Abdurrahman Yıldız