Ne olurdu dönsen…..

Yeni yeni fark ediyorum beni bu gidişine ne denli hazırladığını.. Arkanda güçlü bir ben isteyişinin nedenlerini.. Bu dönüşü olmayan gidişine..

Gökyüzüne bakıyorum… Biliyorum şu anda bir yerlerde sende aynı şeyi yapıyorsun.. Bunu hissediyorum.. Anlatamıyorum belki ama eminim bundan.. İçimdeki sen için güçlü olmak zorundayım biliyorum ama inan bana çok zorlanıyorum.. Keşke diyorum.. keşke yanımda olabilseydin şu an.. Elimi tutup bana gülümseyebilseydin.. Keşke kavga etseydik, tartışsaydık ama şu an yanımda olsaydın..

Yine gece ve yine karanlık, oysa hiç böyle uzun değildi geceler eskiden , böyle sessiz , böyle ölüm soğukluğunda değildi, üşüyorum hadi tutsana ellerimi..Eskiden olduğu gibi, gözlerime bakıp o sıcacık yeşil gülüşünle ısıtsana donuk gözlerimi. Bilmez misin , gözlerin benim herşeyimdi. Ve sevgin…

Bazen utanıyorum, kimse duymasın hıçkırıklarımı diye, dilimi ısırıyorum, kimse bilmesin diyorum ‘seni sevdiğimi’ , kimse görmesin çaresizliğimi…

Birazdan sabah olacak…. Ama bir benim güneşim doğmayacak artık, bir benim dünyam karanlık… Çünkü her yeni doğan gün unutacaksın beni, belkide gözlerine değen gözlerimin hayali silinecek bir iz gibi, unutacaksın bir zamanlar beni ne denli sevdiğini.. Bir rüya gibi… Ama zavallı ben kurtulamayacağım senden. O gözlerini her anımsadığımda , yemyeşil bir sızı kaplayacak içimi ,her yağmurlu gecede yıldırımlar düşecek hayallerimin üstüne. Bilmem ki ,kaç gece daha böyle uykusuz sabahlara dek… Bu umutsuzluk, bu çaresizlikle bu ömür nasıl geçecek bilmem…

Sevgili… Ne vardı benden bu kadar uzaklara gidecek? Söylesene benim kadar mutlu oldu mu yanındakiler yanında? Bak yine ‘sen’, her yerde ‘sen’ , her sözde ‘sen’, seni çok özledim,ne olurdu dönsen… Hep isterdin ya bak ben ‘sen’oldum , seni yaşıyorum.

Giderek değişiyor gözlerimin rengi… Anlamını yitiriyor… ..

Biliyor musun birtanem, hatırlıyamıyorum artık gündüzleri, yavaş yavaş unutuyorum en son ne zaman gülümsediğimi, hep ‘çok güzel gülümsüyorsun’ derdin ya , seninle güldüğümle kaldığımı hiç bilmedin ve hiç bilmeyeceksin…

Korkuyorum! Unutmaya çalışmadığımı mı sanıyorsun ama olmuyor, beceremiyorum, başaramıyorum senin de dediğin gibi hangi yola atsam kendimi tüm yolar sana çıkıyor unutamıyorum.Gözlerimi kapatıyorum ‘sen’ , gözlerimi açıyorum’sen’ ne yapsam, nereye baksam , kime gitsem ‘Sen’ sen , sen , sen, diye kanlar içinde boğuluyorum ama biliyorum, yoksun. yoksun sen…

Ne olurdu birtanem bir dönsen, ne olurdu dönsen…..