Necip Fazıl Kısakürek Güzel Sözleri
Özenle derlediğimiz en güzel Necip Fazıl Kısakürek sözleri burada. Ayrıca Necip Fazıl Kısakürek’e ait resimli sözler ve şiirlerine de sayfamızdan ulaşabilirsiniz.
Allahım, Bizi hem af, hem adam et.
Allah dostu odur ki nefsine tek pay biçmez. Kırk yıl bir ekşi ayran özler de onu içmez.
Akıldan büyük nimet, zekâdan da ağır yük tanımıyorum.
Allah, Izdırabını çektirmediği şeyin, nimetini vermez.
Armut deyip geçmeyin, onun ilk hecesi çoğu kişide yoktur!
Adam olmak cinsiyet meselesi değil, şahsiyet meselesidir.
Anladım işi; San’at ALLAH ı aramakmış, marifet bu, gerisi yalnız çelik çomakmış.
ALLAH de ve sus! Başka hiçbir şey söylemeye değmez.
Arı bal yapar, fakat balı izah edemez.
Ağlayabilmek için ille yılanlı kuyuya düşmek mi lazım? Asıl Dünya’nın en korkunç bir yılanlı kuyu olduğunu anlamak yetmez mi?
Bir kalbim var ki benim, sevdiğinden burkulur. Kahredenden ziyade, sevilenden korkulur.
Beni kimsecikler okşamaz madem. Öp beni alnımdan, sen öp seccadem.
Bir namazım, bir duam, bir de eski seccadem. Hepsi hepsi bu kadar, işte benim sermayem.
Bu gidişle utanmaktan utanan bir nesil gelecek.
Bir hadiseyi düşünebilmek için filozof olmaktan başka çare görmemek, düşünme hakkından vazgeçmek değil midir?
Ben, haritada deniz görmüş boğulmuş. Dokuz köyün sahibi dokuz köyden kovulmuş.
Bir hoşçakala sığdırdı beni, yere göğe sığdıramadığım.
Bu hayatı fazla ciddiye almayın, nasıl olsa içinden sağ çıkamayacaksınız.
Ben geçmişimi dürdüm, büktüm ve kaldırıp çöpe attım, bu çöpleri ise ancak; kediler ve köpekler karıştırır.
Biz; Ayakları şişene kadar namaz kılan Peygamberin, gözleri şişene kadar uyuyan ümmetiyiz..
Benim geçmişim bir çöplüktür, çöplüğü ancak kediler ve köpekler karıştırır.
Bir tohumda; gövdesi, dalları, yaprakları ve meyvesiyle bütün bir ağaç gizlidir.
Ben Türkiye’yi yerin üstündeki 35 milyon ölünün değil, yerin altındaki 35 milyon dirinin koruduğuna inanırım.
Biz hohlaya hohlaya buz dağlarını erittik; şimdi ortalık çamurdan geçilmiyor.
Dağı tanıyan, nasıl tanımaz uçurumu? Madem ki yükseliş var, iniş olmaz olur mu?
Devler gibi eserler bırakmak için, karıncalar gibi çalışmak lazım.
Dostlarımı hiçbir zaman satmadım, çünkü hepsi beş para etmez çıktılar.
Dünya güzel olsaydı, doğarken ağlamazdık. Yaşarken temiz kalsaydık ölünce yıkanmazdık.
Dağı tanıyan, nasıl tanımaz uçurumu? Madem ki yükseliş var, iniş olmaz olur mu?
Dipsiz hasrete tuzak, en yakınken en uzak, tadı zehrinde erzak; KADIN!
Dünya öküzün üstünde derler ama; Dünya’nın üstünde nice öküzler bilirim.
Eklense de başıma, dünyada kaç baş varsa. Başım, onların hepsi için secdeye varsa.
Ey düşmanım, sen benim ifadem ve hızımsın. Gündüz geceye muhtaç, bana da sen lazımsın.
Farkı yok, mantarlaşmış bir kayadan, derimin; Yüzümde çizgi çizgi, imzası kaderimin.
Fikir besler, siyaset öldürür.
Siyaset, fikrin kendisi değil; posasıdır.
Tahtadan yapılmış bir uzun kutu, baş tarafı geniş, ayak ucu dar, çakanlar bilir ki bu boş tabutu, bir gün kendileri dolduracaklar.
Tam 30 yıl saatim işlemiş ben durmuşum, gökyüzünden habersiz uçurtma uçurmuşum.
Kalacak kim var ki dost tomarından, ‘O’ var sana daha yakın şah damarından.
Kadın; Hristiyanlıkta yol kesici bir engel, islamda ise yol açıcı bir kanattır.
Kendinden geçmek iman, kendinde olmak küfür.
Kökünü beğenmeyen dal ve dalını beğenmeyen meyve olgunlaşmadan çürür.
Kadın mezarlığa girerken başını kapıyor, dışarı çıkarken açıyor. Ölüye karşı kapayıp, diriye karşı açmak akıl almaz.
Kalbimi ve aklımı hep sağ elime verdim. Görevi olmasaydı, sol elimi keserdim.
İmanın ticaretini yapanda, iman arama!
İhya etmek için ne kadar ilim lazımsa imha için de o kadar cehalet kafidir.
İnsanın kazandığı paradan değil, paranın kazandığı insandan korkulur.
İslamiyet avrupadan gelse müslüman olacaksınız.
İnsanın sevdiğini kaybetmesi, dişini kaybetmesi kadar ilginçtir.
Acısını o an yaşar, yokluğunu ömür boyu.
Gençliğine doyamadan gitti, derler. Doymak mümkün mü ki, doyup da gitsin. Doymak burada değil. Burası acıkmanın yeri.
Gözler, ya merhamet ya da neferetin ışıldadığı bir kandildir.
Gördüğü şeyi nasıl görebildiğini izahtan âcizken gözüyle görmediği için Allahı inkar eden maddeciden iğreniyorum!
Gözüm, aklım, fikrim var deme hepsini öldür. Sana çöl gibi gelen, o göl diyorsa göldür.
Güvenle gel, biterim; öyle ki, hiçbir desteğin olmasa da güvenindeki heybet bana yeter? Böyle gelebiliyor musun?
Göz kaptırdığım renkten, kulak verdiğim sesten; Affet, senden habersiz kaldığım her nefesten..
Olunmayacak herşeyle olabilecek herşeyin kefalet ve keyfiyeti islamda, herşey islamda!
Ölüden haber gelmiş, diri okur anlamaz..
Sorsan herkes müslüman, ne şükür var ne namaz..
Ömrün ilk yarısı; ikinci yarısını beklemekle, ikinci yarısı da; İlk yarısının hasretiyle geçer.
Öyle insanlar vardır ki lağıma düşseler lağımı kirletirler.
Ölüm güzel şey, budur perde ardından haber. Hiç güzel olmasaydı ölür müydü Peygamber?
Öyle bir devim ki, hakikatte pireyim. Bir delik gösterin de utancımdan gireyim.
Parası olan pazardan, İmanı olan mezardan korkmaz..
Posayı cevher sanan kabuk milliyetçisinden, çile çekmeden olmaya bakan ezberci medeniyetçiden, hayat ağacını devirmeyi ve nurlu meyveleriyle ateşe atmayı inkilâp sayan devrimbazdan ve bunlara inananlardan, kapılanlardan iğreniyorum!
Ruhumu eritip de kalıpta dondurmuşlar. Onu ‘İstanbul’ diye toprağa kondurmuşlar.
Ruh, dal budak salmış bir ağaç gibi göz önünde bulunan hakikatlerde değil, en derin ve en gizli yerdedir Ruh, insanın tohumudur.
Sonum yokluk olsa, bu varlık niye?
Seni aramam için beni uzağa attın! Alemi benim, beni kendin için yarattın!
Son gün olmasın dostum, çelengim, top arabam.
Alıp beni götürsün, tam 4 inanmış adam. Sabır, çekilen şeyi duymamak değil, ona dayanmayı bilmektir.
Sen ki, beş vakit namaz kibriyle ferahtasın, Günahın yok sanırken en büyük günahtasın!
Sonunda “eyvah” diyeceğin şeylere, başında “eyvallah” deme.
Sabır; İncecik Sırat; Murat İçinde Murat..
Sabır HAKK’ a Tevekkül; Sabır HAKK’ a İtimat..
Son gün olmasın dostum, çelengim, top arabam; Alıp beni götürsün, tam dört inanmış adam.
Şiir, Allah’ı sır ve güzellik yolundan arama işidir.
Kader, beyaz kağıda sütle yazılmış yazı. Elindeyse beyazdan, gel de sıyır beyazı.
Kâfirler Müslümanlığı bizim bu hâlimiz sanıyor, fakat biz Müslümanlığı kendi hâlimiz sanırsak Allah’a ve Resulu’ne iftira etmiş oluruz!
Konuşsam dilim yanar.. Sussam kalbim… Mecnun olup Leyla için çöller aşmıssın ne fayda.. Mûmîn olup Mevla için secdeye varmadıktan sonra..
Memleketler parasızlıktan değil, ahlaksızlıktan çökerler.
Marifetli hokkabaz başını kaldır da bak. Gökte bir oynayan var yıldızlarla kaydırak.
Neye yaklaşsam, sonu uzaklık ve kırgınlık; Anla ki, yok, Allah’tan başkasıyla yakınlık.
Ne gelirse başımıza Hak’tandır; fakat geliş sebebi, Hak’tan ayrılmaktandır.
Niçin küçülüyor eşya uzakta? Gözsüz görüyorum rüyada, nasıl?
Ne başını kapat, altını göster; ne altını kapat, üstünü göster. Hepsini kapat, İMANINI göster.
Ne hasta bekler sabahı, ne taze ölüyü mezar, ne de şeytan bir günahı, seni beklediğim kadar.
Hayırlı eş; Allah’ın kuluna özel bir ikramıdır. Hayırsız eş ise Dünya’nın en ağır imtihanıdır.
Her kahkahanda rabbine şükretmiyorsan neden her ağlamanda ona kızıyorsun.
Hiçbir şey namazla bitmez her şey namazla başlar.
Helal ile beslersen çocuğunu Hürmet ile öder borcunu, Haram ile beslersen o’nu Hakaret ile öder borcunu.
Hep olmadan hiç olmaz, hiçin ötesinde hep; Bu mu dersin, taşlarda donmuş sükûta sebep?
Üç günlük dünya için gayret üstüne gayret; Ebedi bir yaşam için gayret yok hayret! Veren de “O” Alan da ”O”, Nedir senden gidecek?
Telaşını gören de, “CAN” Senin zannedecek.
Yalan söylemek beceri ister. Biz de becerikli insanlara aşık oluruz.
Yarın elbet bizim, elbet bizimdir; Gün doğmuş, gün batmış, ebed bizimdir! Tomurcuk derdinde olmayan ağaç, odundur.
Yaprak sıkılmıştı ağaçtan, bahane idi sonbahar.
Yanında olduğum zaman değerimi bilmezsen; Değerimi bildiğin gün beni yanında bulamazsın. Yalnız, annem gibi, o ılık sesle, içimde dövünüp ağlama gurbet!
Zaman insanları değil armutları olgunlaştırır.
Henüz yorum yapılmamış.