Neden Mutlu Bırakmadılar

Her şey çocukluğumuzda kök salmıştı hatırla..
Sen içinde saftın,
Derinliklerinde çocuktuk,en temiz duygularda..
Bana inandırmıştın ki sevmiştim seni..
Bana bakmıştın ki görmüştüm sevgini,
Belki de başından beri,
Belki de sonuna değin yalan sevgini kabul ettirmiştin..
Sen içinde yalandın,
Kandırdığın uzağındaydı,sende değildi..
Kandırdığında sen vardın..
Senden başkası değildi..
Durgun kal saydıkta,yalan olmasaydık..
Yalan olsaydın da yaklaşmasaydın canıma..
Yaşatmasaydın, biliyor musun yaşadığımı?
Tahmin edemezsin çocukluğum..
Bilemezsin zamanında inandığım..
Mutlu bırakmadılar da gördüm seni..
Mutlu bırakmadılarda anladım sahte çocukluğumu..
Hep sordum bu soruyu kendime,
Neden mutlu bırakmadılar?diye..
Sen içinde dolandırıcı, inanamadığım sen,
Benden uzak,sahteye yakın ol diye..