O Sensin, O Sen

Sen geçiyorsun aklımdan,
Rüzgârsız pupa yelken düşlerim geçiyor.
Damlacıklar süzülürken gözpınarlarımdan,
Yanaklarımda kristalleşiyorsun…

Bir kara tren düdüğünde vedalaşmalar,
Dalıp dalıp gurbete yollanıyorsun.
Oysa sen hep aynı yerde, aynı saplantıda,
Her beyaz mendille sevgiliye sallanıyorsun…

Kor ateş gül dudakların,
Gonca açmış, burcu burcu koku saçıyorsun.
Yalnızlığıma sırt dönüyorum her şeye inat!
Sen düşlerimin gözkapaklarını açıyorsun…

Teslim oldum tutkulu bir yüreğe,
O sensin o sen, o sen biliyorsun.
Acımasın kirpiklerin çıksın kınından,
Hiç çekinmesin, o şûh gözlerin vursun…

Yılmaz Türkyılmaz