Ölesiye Sevgilim

Hiç tereddüt etmeden içiyorum seni
Gözlerim nemlenmeye başlıyor
Resimlerinin tüm suretleri etrafımı kuşatmış
Adeta sana hapsolmuş bedenim
Göz kapaklarım ağırlaşıyor
Bedenimi taşıyamıyorum
Hayalhanemi gülüşlerin süslüyor
Gözlerimi kırpmaya korkuyorum
Elveda demeden gidersin diye
Seni seyretmeye doyamıyorum
Gülüşünü gözlerime kazıdım
Nazara gelmesin göz ferim
Ağlama göz bebeğim
İncilerini israf etme
Dökmeye kıyamam onları
Damarlarımdan içime dökül
Senin için çırpınan kalbimi besle
Şarkılar söyle duyabilsin seni
Sarıl hissetsin seni
Göz bebeğim ağlıyor
Bedenim galiba boğuluyor
Nefes alamıyorum
Aşırı dozdan ölüyorum sanırım
Vasiyetim beliriyor beni takiben
Gözyaşlarıyla bulanıklaşmış titrek bir yazıda tek satır
Seni ölesiye seviyorum

Ümit Akay