Ölmüsüzcesine……

Ümitlerimi merdiven yapar çıkar,
Umutlarla inerim toroslardan,
zirvelerde aradığım hazzı,
bulmanın sevinci içinde,
Bir ömür kuvvet bulurum kendimde,
Bakmam artık dönüpte,
Gerideki eskimiş,pörsümüş olan,
Fikir ve yaşayışlara,
Bambaşka bir insanımdır artık,
Kendi çapında,ideallerle hemden olan,
Geçmişle gelecek ortasında,
Kuvvetli bir köprü oluşturuveririm,
Kendisiyle içli,dışlı olduğum,
Umutlarla herbir karesi kaplı,
Hayat tarzımla,
Taviz vermem asla!
Meydan vermem asla!
Hazır lokma olmam asla!
Yaşantım içindeki ömür defterime,
Satırlarla umutsuzluğun yazılmasına,
Direnir meydan okurum,
Gerekirse hayatımı korum,
İzzet,şeref ve namusum adına,
İlerler daima ilerler,
İlerideki hedefe ulaşıp,
Hâ şöyle işte!
‘Hayatın gayesi buydu,
Ulaştım tüm amaçlarıma,
Kavuştum özgürlüğüme’ deyip,
Ölüme kucak açarım,
Gülerek sevinçle,
Ölmüsüzcesine……

İbrahim Tetik