Ona sor deli rüzgar

Sor koca çınara
Neler görmüş, neler geçirmiş.
Koyu gölgelerinde akşamlayan sevgililerin
Masum olmayan çılgın hatıralarını
Güçlü dallarında sabahlayan
Acemi – çaylak, aşk ve sevgi kuşlarını.

Sor deli rüzgar sor! Yorgun çınarın savaşlarını,
Vurgun yemişlere kucak açışlarını
Adaletin keskin kılıcı gibi
Her zaman dik, her zaman gururlu,
En azgın fırtına ve rüzgarlara karşı,
Hep mutlu, hep zinde, ve de mağrur duruşunu

Ona sor deli rüzgar ona! …
Zaman geçişinin zalimliğini
Deli – dolu, azgın süreçlerin geçişini
Kimden öğrenmiş bu ilahi sabrın sırrını,
Nasıl dayanmış yeşil yaprakların çığlığına
Ona sor deli rüzgar, bir de ona,
Yaşam denen sürecin tılsımlı sırlarını

Yaşını sorma! oda bilmez kaç yaşında olduğunu,
“Yaşlılıktır! önüne geçilmez diyerek hep avunurdu.
Her azgınlığı, fırtınayı yenen koca çınar,
Bedenini saran ufacık – tefecik parazitlere mağlup,
Her gün biraz daha genişleyip büyüyen yaralarıyla
Minnacık kurtçukları yenemeyişine ağlar, koca çınar.

Kemal Polat