Öylesin

Bu gece içmeye yüzüm yok.
Kadehte biriken ömür, tuz içinde kan.
Adımı yazmışsa yıllar, veryansın ediyorum.
Küskünüm, nabzımda isimsiz yıldızlar ki,
Her barıştığım varlığını getirir, odama.
Bunun adı aşk değilse ne?
Bunun adı yangın değilse ne?

Sebepsizlik boy gösterdiğinde bir neden.
Bakma bana öyle, yabancı değiliz biz.
İlk yaşamdan beri kol kola, ömürsüz.
Aşka karşı nedir ki, yıl dediğin.

Yaşamın yıldızı düşüyor, alçısız yüzüme.
Esniyor, kâğıt üstünde yanıyor, külden ayrılık.
Daha da yakıyor, daha da acıtıyor.
Sen olmadan, çilenin anlamı nedir ki?

Yürümüşüm şehirlerin alacalı karanlığına.
Üstümde senin kokun, adımlarım memleket dumanı.
Sebebi senken, nasıl olur da bakabilirim?
Yüzüm eksiliyor, gelip bir toplasan.
Acımızı yalnızlaştırsan da,
Girebilsek, umut denilen ikiz kişiliğe.

Belki kırık, belki de eksik bir yan.
Her haliyle daha alevsi bir dokunuş.
Bir yere varma eğilimi, kendinden kaçtıkça gelişen.
Bir anlamda kendine varandır, aşk.

Bil bunu, bil kendini, benden ötede.
Devamı gelecekse yanmışız ikimiz de.
Her gerçek, kendine dönüşür elbet.
Her aşk, ayrılığa tutunur ya,
Sen de öylesin, öyle olmayanlarda bile.

Kudret Alkan