Özlem

kendi halinde gezen yardan habersiz nerdesin
can çıkıyor sineden candan habersiz nerdesin
okşamakta saçlarım her bir telinde şarkılar
çalsın artık saçları tardan habersiz nerdesin
okları peykan edip gözde görünmez hale tek
yareler bekler seni kandan habersiz nerdesin
ızdırapın yetmiyor birde vefasız sevgili
yan yana bir konşuyuz yandan habersiz nerdesin
avcılar tek ormana bir ceylanı avlamaya
hapsine yalnız oda damdan habersiz nerdesin
yıllarım geçmez daha senle beraber ömrümün
her saat bir gün bile aydan habersiz nerdesin
derdimin dermanına sessizce aldım bir karar
geçmiyor yıllar ve ay andan habersiz nerdesin
özlem özlem hasretin aldı götürdü meylimi
dolmamış bir came mey kamdan habersiz nerdesin
çöllere düşmüş yürek dinlenmege bulmuş ümüt
hoş sığınmag kulların handan habersiz nerdesin
bir şirin dilden düşen zincir gibi sardı sesi
zehre dönmüş förgeti baldan habersiz nerdesin
gün şafakla geçsede kandı bu kalbin yavrusu
hiç geçilmez bir gece aydan habersız nerdesin

Zehra Farmani