Rüzgar ESİNCE…
rüzgar esince;
saçların,
gözlerimin…
kokun,
burnumun ucuna gelirdi…
uzatırdım,
ellerimi rüzgara
saçlarını okşarcasına….
öyle
bir nefes alırdım ki
rüzgar
yönünü şaşırırdı,
kokun kalmasın diye
başkalarına…
Fikret Turhan-Yalova,
31.01.2014
Etiketler:
Fikret TurhanFikret Turhan Şiirlerisiirsiirler
Henüz yorum yapılmamış.