S e N

S e N
Sen adı konulmamış bir şiirsin yarım mısralarımda.Özenle seçilmiş satır aralarına serpiştirilmiş imgelerimsin.Aklıma takıldıkça hayalin yarım mısralarında gezindiğim hiç bitmesini istemediğim şiirimsin…

Sen kalemimi batırdığımda anılara, doludizgin koşan mısralarımsın.
Yazdıkça yazmak istediğim, okudukça bitmesini hiç istemediğim, satır aralarında gizlice biriktirdiğim hasretlerimsin.

Ayrılıklarımsın çoğu zaman ve ayrılık sonrası dinmeyen sızılı özlemlerim.
Kimi zaman gözyaşlarımsın kimselerin bilmediği eski bir şarkıda yanaklarımdan süzülen.
Ve düştüğünde aklıma zamansız dudaklarımın kenarına kondurulmuş yarım bir tebessümsün….

Hatırlamıyorum hangi mevsimdi.
Sen yüreğime gülümsedin hiç olmadık bir zamanda, sen gülümsedin ben seni yüreğime yazdım…

Dünden bugüne bugünden yarına dünya döndükçe bu yürek bu bedende attıkça, sen, bende hüküm süreceksin,

Senin için atacak her ritim sana yazılacak her şiir seni düşünecek bu us…

Sen yorulduğumda ruhumu dinlendirdiğim bir nehir…
Bazen çoştuğum bazen durulduğum….
Bazen hiddetlenip köpürdüğüm deli deli akan nehir…

Ben sende tamamlıyorum eksik yanlarımı, seninle ısıtıyorum soğumaya yüz tutan anılarımı…

Her dem seni var etmek için ve her dem de seninle var olmak için durmadan yakıyorum söndürmeye çalıştığın ateşi…

Kar kış demeden, sen gideli tek bahar görmeden hep o mevsimde can çekişen umutlarıma su serpiyorum, belki bu bahara yetişir diye,belki yüz sürdüğüm sevdana değer diye yüreğin durmadan …su serpiyorum ….

Ne zaman düş kursam seni koyuyorum içine.. oysa acıtıyor düşler sen kayıp gittiğinden beri düşlerimden…

Bazen “acı” nın anlamını düşünüyorum ve acı çekilerek yaşanan sevdaların değerini..ve her aşk acıtır mı diye düşünüyorum senin ki gibi…

Düşündükçe,düşledikçe,acın bir kez daha batıyor içime…
En ücra köşelerinde yüreğimin
Tel tel sen oluyorsun avuçlarıma dökülen…

Artık sitemlerimle körüklemiyorum yalnızlığımı, sitemleri bir yana bırakalı çok oldu.Düşlerden köprü yapmayı da bıraktım.
Çünkü ne zaman düşlerden yüreğine köprüler kursam kumdan kaleler misali saçılıyor düşlerim daha sana varmadan….

Sensiz yaşamayı öğrendim şimdilerde….
Yani sensiz nefes almayı…..
Ucundan tuttum hayatın
Örselenmiş ne varsa içimde bir yana koydum..
Haykırışlarım derin bir sessizliğe gömüldü…..

Sen, benim mavi kanatlı kırılgan kelebeğim…Bak,yine uzak diyarların yolcusu yüreğim…

Sen benim hiç yaşayamadığım mevsimim,

Sesimi duymasan da, sevdam bir kuşun kanadında sana değecek dünya var oldukça…

Elif EYLÜL