Sağanak Aşk

aşkın sağanak yağmur gibi,
sırılsıklam ağlattı.
benim gibi
yalnız ve bitkin bi evin
sundurmasına sığındım aşkından.
aşkın sağanak yağmur gibi yağıyordu,
sanki ne başı ne de sonu vardı.
yalnız ve bitkin bi evin
sundurmasına saklandım,
aşkın beni ıslatmadı.
bekledim dinmedi
sanki hiç bitmeyecekti,
beni sundurmaya hapsetti.
bitsin diye bekledim
yalnız ev beni sayretti.
sonra anladım,
ne geleni vardı ne de gideni,
ev de benim gibi
yalnız ve bitkindi.
sağanak aşk çiseye döndü,
ev güldü,
ben güldüm.
aşkım da ev gibi soluk bir renkti.
aşkın beni, haybe bir aşka mahküm etti.