SAKARYA HER YERDE

Gökler o yetimi emzirmek için seferber oldu.
Sağıldı, ırmak, göl, umman dolusu süt doldu.
Namert haramiyi şaşkın çaresiz koydu.
Al sana hakikat diye rızık hayat sundu.

Sakarya’nın elinden tutmuş ırmak ırmak
Akar dağların, bağların arasından saklanarak
Görmesin bebelere anne sütünü yasaklayan serkeş.
Al sana hakikat al sana ateş, nedendi o elindeki keleş.

Nesin sen her fikre köşeye sinmiş kelepçe?
Vatanım, sevgilim, dostum, hocam yıkık ve şaşkın
Her biri deliler köyünden kaçkınları aşkın…
Nedir bu balyozla ezilen vatan içindeki kepçe?

Niçin küçüktür uzaktaki eşya belli!
Kendini dev sanan yakındaki cücelere ne demeli?
Kaçır beni varlık, al beni birlik
Verin cüceye onun olsun ayrılık, boşluk, esirlik…
Abdullah Bedeloğlu