Sana Geliyorum

Sevdiklerimi birer birer bağrına basan, toprak.
Galiba bende sana geliyorum.
Aklımda bir türlü iflah olmayan duygular,
Hepsi saçlarımdan çok daha ak
Gençliğimi kaybettim kapında ağlayarak.
Bir bir önümden sel gibi geçen şu yıllara bak
Galiba bende sana geliyorum.

Kalbimde senden yana, bin bir türlü sıkıntı var.
Yollarım çıkmaza girmemiş olsa ne çıkar.
Önümden geçen, bütün geçitler birbirinden dar.
İçimde sende gördüğüm, zalim sisler azar.
Galiba bende sana geliyorum.

Otlar, dikenler, çalılar, ağaçlar
Dereler, vadiler, kayalar, taşlar
Ve seyrek geçen bom boş insansız duraklar,
Bana kaybettiklerim mi kucak açacaklar.
Hangi acımı nerede duyacaklar.
İşte dört yanımı çevirmiş metal tahtalar,
Galiba bende sana geliyorum.

Yaşamadım bilmiyorum, senin neren saray.
Bağrında titreyerek yaşamak, hangi çileden kolay.
Seni uzaktan yaşamak, belki daha olay.
Yoluma ışık tutmasa da güneşle ay.
Galiba bende sana geliyorum.

Ahmet Öztek