Şehitlerine Ağlayan Şehir

Acı bir haber ki yaktı kavurdu
Şehidine ağıt yaktı bu şehir
Bir hüzün yeli ki esti savurdu
Elini koynuna soktu bu şehir

Kız kızanım cümle yaren üzüldü
Ciğerim dağlandı derim yüzüldü
Damlalar sel oldu gözden süzüldü
Irmak ırmak olup aktı bu şehir

Bayraklar açıldı sembolü hilal
Salalar okundu misal-i Bilal
Şehidine hakkın eyleyip helal
Vatana bir selam çaktı bu şehir

Şehit kanı yerde kalmaz diyerek
Onlar ki yaşıyor ölmez diyerek
Kan yerdeyken yüzüm gülmez diyerek
Dizinin üstüne çöktü bu şehir

Analar feryatta bacı ağladı
Öyle bir feryat ki yürek dağladı
Duyan gören herkes kara bağladı
Sol yana kederi taktı bu şehir

Kutlu vatan için geçildi serden
Göklere ulaştı tekbirler yerden
Rabbim razı olsun er oğlu erden
Deyip ardı sıra baktı bu şehir

Bölemez diyerek yüce milleti
Kınadı alçağı zulmü zilleti
Terör adlı kiri, pası, illeti
Lanet çukuruna döktü bu şehir

İki şehit verdi can Adıyaman
Dervişin başında kara bir duman
Yalvarıp Huda’ya dileyip aman
Gürbüz yumruğunu sıktı bu şehir

Ağıtlar yakıldı ana,bacıyla,
Yürekler kavruldu sonsuz acıyla.
Dualar edildi iman gücüyle,
Kaderine boyun büktü bu şehir….Nazım İNCE