Sen
Kışlar, kardelen kokularıyla,
Baharı karşıladı, Çiçek açan dalların farkında bile değilim. Neden adın geçince cümlelerimde, Gözlerim dolar,durur, Dizlerimin bağı çözülür, Renkler birbirine karışır, Her şey susarda bir sen konuşursun içimde. Gönlümün saraylarına bağdaş kurdun, Tüm saray emrine amade,gülüm. Kalemler hep seni yazar, Uçsuz,bucaksız ayrılıkları, Gel artık, Ne seninle olabildim, Ne sensiz, Kalakaldım buralarda, Aklımı yitirmeden gel. Yorgun sevdaların hamalıyım, Baharı göremedim, Kışlardayım şimdi, Ayrılığım,sonbaharım, Yazlarım seninle gitti. İki yüzlü sevdalara yelken açmadım, Mavi boncuklarımda olmadı, Gül bahçelerinde dolaştım, Üzerlerine senin kokundan serptin, Güller,sen koksun diye, Evvelim sendin, Ahirim sen. Ben, senim, Sen kim? 1993 |
Funda Filiz Kotan |
Yorumlar
BAŞARILAR TEBRİKLER SAYIN ŞAİREM SAYGILAR