Sen Bilmiyordun

Fecrin ilk saatinde gözlerinden öpüyordum
Duha namazına durmadan…..
Fırından çıkan taze ekmeğimi bölüyordun
Her sabaha varışta şükrümdün
Ve sen bilmiyordun….

Bir ikindi vakti kahvemi yudumlarken yanında tatlımdın bilemedin..
Sensiz kahvem zehirden acı diyemedim..
Gün akşamı bulduğunda yokluğun çanları çalmakta…
Ve sen gelmiyordun…

Sonra gözüm resmine takılırdı
Gamzelerine buse kondururdum
Eyvahlar bana gene yamacında ben…
Sensizlige sövüyordum gizlice
Sen duymuyordun……..

Sigara yakmışsın fotoğrafında
Dumanında beni yakmışsın…
Sahi yâr beni neden sensiz bıraktın
Dal yaprağından sıkılmamışken
Yapraklarımı döküyordun
Ve sen görmüyordun..

Biliyorum okuyacaksın her bir satırı
Bıyık kenarında gülücüğün saklı
Baharı bekleyen bir çift kumru
Üşüyor dalımda…
Göç edememiş onlarda benim gibi
Yüreğinden
Canından
Teninden…..
Bir sen gelmiyordun
Ve sen bilmiyordun…

Sevda Doğan Karakaş