…Sen Düşünce Aklıma…

Günümün her anında sen vardın.
uzanamadığım çiçek,
Koklayamadığım bahar, en zirvelerde kardın.
dağlarımı yine duman bürüdü
Yüreğimde ne trenler yürüdü.
Ayrılık ecelim, sehpada kördüğüm.
Uzaklardan otobüslerin sesini duyarım
Ümitlerim bölük pörçük, düşlerim kaldı yarım.
……Bu kaçıncı otobüs yüreğimi ezip geçen…
Şimdi kim bilir o otogara kaçıncı otobüs girdi?
Kaçıncısı çıktı?
İçinde sen ve ben olmayan…
sen benim ne çektiğimi bilemezsin
sen bile, seni yüreğimden silemezsin.
YA SEn semadan zembille Mİ İNdin?
Sen nasıl sendin ki vazgeçilmezdin.

Bir siren sesi uykumu bölerde geçer
Her gelin arabası yüreğimi delerde geçer.
Şimdi nerelerdesin kimbilir?
Gözlerin hangi çiçeği seyreder.
Elinin değdiği yere kim bilir
Ne sevgi tohumları damlar şimdi.
Benim gözümde firari uykular
Senin saçlarından süzülür
şimdi ne mavi sular.

Bahar mıydı ki senin adın?
Adın düşünce aklıma, mevsimler değişir
Yaseminlere bürünür tabiat.
Yüreğime kanat çırpar göçmen kuşları…
Yanaklarına konsun bir seher vakti
yüreğimden uçan kelebekler.
Ufuk çizgisinde bu gözler
hep seni bekler.
O mah yüzüne
İstemem değmesin keder
Sen yad ellerde, bense derbeder.
Derbederden öte can çekişiyorum
Beterim beter.
Dirilmem için,
Sen gelsen yeter…

Saffet Çakır