Sen giderken

Vefasız bir kalbe saplanıp kaldım
Her saniye bin bir acıyla hasta yatagımda cırpındım
Ugrunda kendi hayatımı mahvettim yine yaranamadım
cek git artık sensizlige alıştım

Sen giderken ben ardından yalvardım
Bin bir acıyla dizlerinin önünde ellerimi actım
Buda yetmedi sana gitme diye yakardım
Gelir diye günlerce kalbimi kandırdım

Senden sonra sevmeye cesaretim olmadı
Yıkılmış bir virane gibi öylece kala kaldım
Sen giderken hayallerimi bile aglattın
Beni bu hayatta tek başıma kimsesiz buraktın

Dön demeye gücüm yoktu cünkü bitmiştim
Senin için kendi gelecegimden vazgecmiştm
Olmadık yerde cocukılar gibi gözyaşımı içime hapsetmiştim
Ama sen coktan kararını vermiştin ve cekip giitin

Sana dur demek iiçin elimden geleni yaptım
Önünde durup gözleirinin içine bakarak agladım
Neden gidiyorsun diye sana sormadım
Çünkü gücüm yok tu saramazdım

Gitmek istiyorsun cek git o zaman hayatımdan
Gölgenide al kirlettigin yarınlarımdan
Çek ellrini günahsız gözyaşlarımdan
Seni de kaldırıp attım aynanın karşısında parcaladıgım dudaklarımdan
Ben hep seni bekledim gözyaşlarımla

Yıkılmış gurumu hice sayıp ellerimi actım sana
Gel diye bekledim seni hasta yatagımda
Ama gelmek bilmedin sevgilim sen bana
Şuan ellerimde yırtık bir resimle seni arıyorum
Her gecene seni soruyorum
Ucan kustan bile haber yolluoyorum
Sana öylesine asıgım ki hala yollarını gözlüyorum

Ama gelmedik bilmedin sevgilim sen
Beni tek başıma burakıp gittin o yüzsüz halinle
Bu defa aldırmıycam bile gidişine
Bu sefer sen degil ben gidiyor olacagım ışıgı olmayan sehirlere

Önüme bakamam gücüm yok artık sevmeye
Bana öyle bir acı yasattınki hala katlanıyorum bedeline
Git sende git nasıl olsa alıştım habersiz cekip gitmelerine
Gözyasım desen kalmadı eridi bitti
Çek git artık dönüşün olmasın bir daha yüregime
Unuttum seni tıpkı beni unuttugun gibi
Maziye gömdügün gibi acımadın gibi
İnssafsızca alıştım vurup gitmeerine
Hadi git geldigin cehenneme…